ITALI- “Majaja dhe mielli ishin shpëtimi im”, në ditën botërore të picës, shqiptari rrëfen historinë e tij. Kjo është historia e Endrit Rustemit, një picajol me origjinë shqiptare që jeton në Brescia, dhe "sugjerimi" i tij është vetëm kaq, “mos u ndalni asnjëherë, pavarësisht çdo pengese”. I lindur në Fier, Shqipëri, në vitin 1991, Endriti rrëfen për TGCOM se mbërriti në Itali në moshën 9-vjeçare me nënën dhe dy motrat e tij.
Muajt e parë i kaloi në Milano duke fjetur në Stacionin Qendror, më pas, falë ndërhyrjes së shërbimeve sociale, ai shkon të jetojë në një komunitet të miturish në Brescia, ku rritet dhe edukohet deri në moshën madhore. Më pas u përball me picën për herë të parë. Dhe, i joshur nga brumi, ai filloi të punojë si picajol vetëm në moshën 17-vjeçare, derisa hapi vendin e tij në Brescia, pasi kishte punuar për marka të ndryshme edhe në Milano, Bergamo dhe qytete të tjera italiane. Tani në moshën 33-vjeçare dhe baba i dy fëmijëve, ai tregon për Tgcom24 historinë e tij të dashurisë me picën dhe me atë "shkopin", me të cilat prej 10 vitesh nuk ndahet kurrë.
Intervista:
A ta ndryshoi vërtet pica jetën?
Po, më shpëtoi siç u ndodh shpesh shumë njerëzve që i afrohen botës së kateringut, një botë që lejon hakmarrjen, shpengimin social.
Por si u bëre picajol?
Mendoj se ka qenë fati, sepse që në fëmijëri, në Shqipëri, me gjyshen, më pëlqente të përgatisja ato zepolinat që mund të përballonim atëherë, në një situatë shumë të vështirë. Dhe menjëherë rashë në dashuri me ato brumëra, ato aroma, të njëjtat që gjeta dhe e gjej në pica çdo ditë. Më pas mundësia e punës sime të parë, pas 8 vitesh në një komunitet për të mitur, në një piceri, ishte një përvojë profesionale që la gjurmë tek unë pergjithmone.
E mbani mend “takimin” e parë me picën?
Po, këtu në Itali. Njohja në atë pjatë aromat dhe shijet që ndjeja me gjyshen. Ishte një zhytje në të kaluarën, në kuzhinën e fëmijërisë sime, kështu që menjëherë rashë në dashuri me të. Dhe jam ende super i dashuruar me të.
Por cili është sekreti i një pice të mirë? Po në veçanti për picën tuaj, a mund të na thoni?
Vetë brumi i picës është shumë i thjeshtë. Sigurisht që në nivel profesional ka studime pas brumërave, produkteve, miellrave, por për mendimin tim duhet të punohet gjithmonë për thjeshtësinë, sepse thjeshtësia është gjithmonë gjëja më e vështirë për t’u arritur. Sekreti tek Pica ime është cilësia dhe baza, sepse nuk më pëlqen frigoriferi, përdor vetëm miell të grurit të butë plus Nobligrano në një raport 70/30.
Cila është pica juaj e preferuar? Cila është më e kërkuara në menunë tuaj?
E preferuara ime është marinara. Një picë e thjeshtë në vetvete, siç është stili im. Po ashtu edhe margherita. Më e kërkuara nga klientët e mi? Margherita është gjithmonë mbretëresha."
Po të mos kishte qenë shef picash, kush do të ishte Endriti sot?
Gjithmonë e pyes veten edhe këtë. Nuk kam bërë asnjë punë tjetër në jetën time. Mund të vazhdoj dhe të provoj përsëri në botën e kateringut dhe pastiçerisë. Më pëlqen të eksperimentoj, por gjithmonë dua t'i kem duart tek brumi.
