Maylulu shënon golin e 5-të, turpëron Interin

GJERMANI- Goditjen e fundit ndaj Interit e ka dhënë 19-vjeçari Senny . Në minutën e 86’, i riu që vjen nga akademia e Paris Saint-Germain, shënoi sapo u fut në fushën e blertë për të kryer zëvendësim.
MOMENTI I GOLIT:
Interi "knock out"/ Kvaratskhelia shënon golin e katërt për PSG

GJERMANI- Minuta e 73-të ka hedhur në "tapet" skuadrën e Interit. Për francezët e Paris Saint Germain ka shënuar Kvicha Kvaratskhelia.
Kështu ai bëhet i pari gjeorgjian që ka shënuar ndonjëherë në finalen e Champions League.
MOMENTI I GOLIT:
Doue i jep tjetër goditje Interit, shënon golin e tretë për PSG

GJERMANI- Pjesa e dytë nuk ka qenë më e mirë se e para për Interin. Në minutën e 64-të, zikaltërit janë ndëshkuar sërish nga sulmuesi Desire Doue. Pas golit të dytë, ai i ka shënuar edhe golin e tretë. Sulmuesi i talentuar shfrytëzoi një asist nga Vitinha dhe tundi sërish rrjetën.
MOMENTI I GOLIT:
ME VIDEO- Interi gjynjëzohet në Mynih, PSG shënon golin e dytë

GJERMANI- Paris Saint Germain ka shënuar golin e dytë në finalen e Champions League. Pasi Hakimi tundi portën herën e parë, francezët kanë shënuar edhe golin e dytë.
Pas një kundërsulmi vrastar, Doue e ndali topin në fundin e rrjetës, duke shokuar kështu zikaltërit.
MOMENTI I GOLIT:
Zhbllokohet sfida, Hakimi çon në avantazh PSG-në

GJERMANI- Zhbllokohet sfida mes PSG-së dhe Interit. Në Mynih, i pari që ka shënuar ka qenë Achraf Hakimi, i cili tundi rrjetën në minutën e 12-të.
MOMENTI I GOLIT ME VIDEO:
Tifozët e nisin ndeshjen më herët, përplasen fizikisht në metro para finales PSG-Inter

GJERMANI- Finalja e Champions League, mes PSG-së dhe Interit është planifikuar të nisë në orën 21:00, por duket se lufta nuk do të jetë vetëm në fushën e blertë. Teksa tifozët shkonin në stadium, janë përplasur me njëri-tjetrin në një stacion metroje në Mynih. Siç duket edhe nga pamjet, përplasja mes grupeve të tifozëve ka qenë e ashpër. Madje kanë përdorur edhe sendet e forta që kanë pasur me vete.
PËRPLASJA ME VIDEO:
Në videon e publikuar në rrjetet sociale, shihen tifozët e Interit dhe ata të PSG-së, që nuk kursehen, por nuk dihet nëse për incidentin kanë nisur hetimet, apo ka pasur persona të arrestuar nga autoritetet gjermane./ZËRI
Finalja e Ligës së Kampionëve, PSG përballë Interit të Inzaghit

GJERMANI- Finalja e Ligës së Kampionëve midis Paris Saint-Germain dhe Interit pritet të jetë një përplasje jo vetëm e dy ekipeve të mëdha evropiane, por edhe e dy filozofive krejtësisht të ndryshme të futbollit, siç janë shprehur nga trajnerët e tyre: Luis Enrique dhe Simone Inzaghi. Në Paris, Enrique ka krijuar një ekip që kombinon finesën teknike me intensitetin dhe shpejtësinë. Përparimi i tyre deri në finalen e Ligës së Kampionëve tregon aftësinë e tyre për t'u përballur me kundërshtarë të nivelit të lartë.
Nga ana tjetër, Interi ka humbur vetëm një nga 14 ndeshjet e Champions League. Pavarësisht mungesave për shkak të lëndimeve (Lautaro Martinez, Marcus Thuram, Hakan Calhanoglu), Inzaghi tregoi aftësi për t’u përshtatur, duke përdorur lojtarë si Fratesi dhe Acerbi në role vendimtare.
Finalja pritet të jetë një betejë taktike, me Parisin që përpiqet të imponojë ritmin e saj përmes posedimit të topit dhe presionit, ndërsa Interi do të kërkojë mundësi në kundërsulme dhe goditje standarde. Opta që parashikon një shans prej 53.6% për fitore krahasuar me 46.4% për Interin. Megjithatë, përvoja e Interit dhe aftësia e Inzaghit për të menaxhuar momentet kritike mund të jenë vendimtare, veçanërisht nëse Donnarumma ose mbrojtja e PSG-së bëjnë gabime.
Fituesin do ta njohim sonte në Allianz Arena në Mynih./ZËRI
Finalja e Ligës së Kampionëve/ Freskia e Parisit të Enriques përballë disiplinës së Interit të Inzaghit

MUNIH- Finalja e Ligës së Kampionëve midis Paris Saint-Germain dhe Interit pritet të jetë një përplasje jo vetëm e dy ekipeve të mëdha evropiane, por edhe e dy filozofive krejtësisht të ndryshme të futbollit, siç janë shprehur nga trajnerët e tyre: Luis Enrique dhe Simone Inzaghi. Finalja duket si një përplasje e dy botëve: nga njëra anë, Parisi i Luis Enriques, i cili dëshiron të imponojë ritmin e tij përmes posedimit dhe krijimit; nga ana tjetër, Interi i Inzaghit, i cili zgjedh të godasë aty ku kundërshtari “dhemb”, me një plan të strukturuar dhe cinizëm.
Luis Enrique: Shkolla e pushtimit
Si futbollist, Luis Enrique ishte shumëdimensional: dinamik, inteligjent, me aftësinë për të luajtur në shumë pozicione. Ai luajti me sukses për Real Madridin dhe Barcelonën, duke mbajtur gjithmonë pasion dhe vetëdije taktike. Si trajner, ai është një përfaqësues i pastër i shkollës së "lojës pozicionale". Nga MSN-ja e Barcelonës (Messi, Suarez, Neymar) te kombëtarja spanjolle, ata zbatojnë futboll të bazuar në posedim, lëvizje pa top, lëvizje të shpejta dhe presion të lartë. Te Paris Saint-Germain ai është përpjekur ta transformojë ekipin nga një koleksion njësish individuale në një makinë të disiplinuar dhe krijuese.
Filozofia si futbollist dhe trajner
Luis Enrique (i lindur më 8 maj 1970) ishte një mesfushor i gjithanshëm, i njohur për energjinë, aftësitë teknike dhe aftësinë e tij për të luajtur në pozicione të shumta, si mesfushor sulmues, sulmues anësor apo edhe qendërsulmues. Ai luajti për Sporting Gijón, Real Madrid dhe Barcelonë, ku kaloi pjesën më të madhe të karrierës së tij (1996–2004). Me Barcelonën ai fitoi dy kampionate të La Ligës, dy Kupa Spanjolle dhe Kupën e Fituesve të Kupave të Evropës në vitin 1997. Ai ishte i njohur për intensitetin, punën e palodhur dhe aftësinë e tij për të kontribuar si në sulm ashtu edhe në mbrojtje, me theks në presion dhe posedim të topit. Natyra e tij konkurruese dhe përshtatshmëria e bënë atë një lojtar që i përshtatej filozofisë së futbollit total të promovuar nga Johan Cruyff te Barcelona.
Si trajner, Luis Enrique ka ndërtuar reputacionin e tij si një nga eksponentët kryesorë të futbollit sulmues dhe me presion të lartë , i ndikuar nga filozofia e Barcelonës dhe Pep Guardiolës. "Mandati" i tij te Barcelona (2014–2017) ishte më i suksesshmi, duke fituar Ligën e Kampionëve në vitin 2015, dy kampionate të La Ligës dhe tre Kupa të Spanjës. Filozofia e tij bazohet në:
- Posedim të topit dhe sulme të shpejta: Ai preferon formacionin 4-3-3, me theks në posedimin e topit dhe kalimin e shpejtë nga mbrojtja në sulm.
- Presing: Ekipet e tij ushtrojnë presion të pamëshirshëm mbi kundërshtarët e tyre për të rifituar shpejt zotërimin e topit, duke përfituar nga shpejtësia dhe teknika e lojtarëve.
- Puna në grup: Pas largimit të Kylian Mbappe në vitin 2024, Enrique e reformoi PSG-në, duke theksuar përpjekjen kolektive në vend të mbështetjes te yjet individualë.
- Dinamizëm rinor: PSG e vitit 2025 është skuadra më e re në turne, me lojtarë si Hvitsa Kvaratschellia, Ousmane Dembele, Bradley Barcola dhe Desiree Doue që kryesojnë vijën sulmuese, të mbështetur nga një qendër dinamike me Joao Neves, Vitinha dhe Fabian Ruiz.
Në Paris, Enrique ka krijuar një ekip që kombinon finesën teknike me intensitetin dhe shpejtësinë. Përparimi i tyre në Ligën e Kampionëve 2025, me fitoret ndaj Liverpoolit, Aston Villas dhe Arsenalit (3-1 në total), tregon aftësinë e tyre për t'u përballur me kundërshtarë të nivelit të lartë. Pavarësisht një nisjeje të ngadaltë në fazën e grupeve (vendi i 15-të), shtimi i Kvaratskelias në janar 2025 e rigjallëroi ekipin, duke i dhënë asaj kreativitet dhe shpërthyes.
Inzaghi: Sulmuesi brilant që u bë një trajner realist
Inzaghi si futbollist mishëronte "dhelprën në zonë e rrezikshme": gjithmonë në vendin e duhur, në kohën e duhur. Nuk bazohej në teknikë, por në pozicionim, instinkt dhe efikasitet. Si trajner, ai e përkthen këtë mentalitet në një filozofi më realiste dhe taktikisht fleksibile. Interi i Inzaghit është i disiplinuar, i qëndrueshëm në mbrojtje, me kalim të shkëlqyer nga mbrojtja në sulm. Sistemi me një mbrojtje me tre lojtarë, krahë dinamikë dhe futboll vertikal shpreh thelbin e tij: përkushtimin ndaj taktikave dhe maksimizimin e mundësive.
Filozofia si futbollist dhe trajner
Simone Inzaghi (i lindur më 5 prill 1976) ishte një sulmues, i njohur për inteligjencën e tij në zonë dhe aftësinë për të gjetur rrjetën në momente vendimtare. Ai e filloi karrierën e tij te Piacenza, por periudha e tij më e suksesshme ishte te Lazio (1999–2010), ku fitoi një kampionat të Serie A (2000), tre Kupa Italie, një Superkupë Italiane dhe një Superkupë UEFA. Edhe pse më pak i famshëm se vëllai i tij, Filippo, Simone ishte një lojtar me vetëdije taktike, i cili përfitonte nga pozicionimi dhe bashkëpunimi me shokët e skuadrës për të shënuar gola. Përvoja e tij te Lazio, një ekip i njohur për disiplinën e tij taktike, formësoi filozofinë e tij të mëvonshme si trajner. Ai është shfaqur si një nga trajnerët më të mirë të Evropës, duke e udhëhequr Interin në dy finale të Ligës së Kampionëve (2023, 2025) dhe duke fituar Serie A në vitin 2024. Filozofia e tij karakterizohet nga:
- Fleksibilitet taktik dhe 3-5-2: Inzaghi ka ringjallur formacionin 3-5-2, duke theksuar stabilitetin mbrojtës dhe kundërsulmet e shpejta. Mbrojtësit e krahut, si Denzel Dumfries dhe Federico Dimarco, veprojnë pothuajse si anësorë, duke ofruar gjerësi dhe kreativitet.
-Organizimi mbrojtës: Interi njihet për aftësinë e tij për të përballuar presionin dhe për të shfrytëzuar gabimet e kundërshtarëve, siç tregohet në fitoret ndaj Bayern Munich dhe Barcelonës.
-Përvoja dhe ekuilibri: Inter 2025 është skuadra me më shumë përvojë në turne, me lojtarë si Francesco Acerbi, Jan Sommer, Hakan Calhanoglu dhe Enrique Mkhitaryan që ofrojnë stabilitet. Në të njëjtën kohë, lojtarë të rinj si Davide Fratesi po shtojnë dinamizëm.
-Menaxhimi i Momenteve Kritike: Inzaghi njihet për aftësinë e tij për t'u përshtatur taktikisht dhe për të menaxhuar momentet kritike, siç u demonstrua në fitoren epike ndaj Barcelonës (7-6 në total) në gjysmëfinale, ku skuadra e tij shfaqi rezerva të jashtëzakonshme mendore pavarësisht humbjeve të papritura.
Interi ka humbur vetëm një nga 14 ndeshjet e tyre në Ligën e Kampionëve 2025 (10 fitore, 3 barazime), duke treguar një qëndrueshmëri të jashtëzakonshme. Pavarësisht mungesave për shkak të lëndimeve (Lautaro Martinez, Marcus Thuram, Hakan Calhanoglu), Inzaghi tregoi aftësi për t’u përshtatur, duke përdorur lojtarë si Fratesi dhe Acerbi në role vendimtare.
Finalja pritet të jetë një betejë taktike, me Parisin që përpiqet të imponojë ritmin e saj përmes posedimit të topit dhe presionit, ndërsa Interi do të kërkojë mundësi në kundërsulme dhe goditje standarde. Freskia e PSG-së dhe cilësia e qendrës së tyre (Neves, Vitinha, Ruiz) u japin atyre një avantazh të lehtë, me Opta që parashikon një shans prej 53.6% për fitore krahasuar me 46.4% për Interin. Megjithatë, përvoja e Interit dhe aftësia e Inzaghit për të menaxhuar momentet kritike mund të jenë vendimtare, veçanërisht nëse Donnarumma ose mbrojtja e PSG-së bëjnë gabime.
Fituesin do ta njohim sonte në Allianz Arena në Mynih./ZËRI